układy współrzędnych kartezjańskich
Encyklopedia PWN
Fermat 
, ur. 17 VIII 1601 lub 1607, Beaumont-de-Lomagne k. Montauban, zm. 12 I 1665, Castres,
francuski matematyk, z wykształcenia prawnik; także poeta.
[fermạ]
Pierre de , ur. 17 VIII 1601 lub 1607, Beaumont-de-Lomagne k. Montauban, zm. 12 I 1665, Castres,
mat. pierwsza współrzędna x punktu P(x, y) na płaszczyźnie z kartezjańskim układem współrzędnych (kartezjańskie współrzędne);
trzy kąty φ, ψ, θ służące do określania położenia osi kartezjańskiego prostokątnego układu współrzędnych OX′Y′Z′ względem innego kartezjańskiego prostokątnego układu współrzędnych OXYZ o tym samym początku O i tej samej orientacji;
mat. jedno z centralnych pojęć całej matematyki, w szczególności analizy matematycznej, ale także innych działów, m.in. topologii i teorii mnogości;
iloczyn wektorowy, iloczyn zewnętrzny,
mat. pojęcie z zakresu rachunku wektorowego: iloczynem wektorowym wektorów 
i 
(oznaczanym × lub [, ]) w przestrzeni 3-wymiarowej nazywa się wektor 
= × , którego kierunek jest prostopadły do obu wektorów i , długość c = a b sinα (gdzie α to kąt między kierunkami wektorów i ), a orientacja trójki , , jest dodatnia (zgodna z orientacją układu współrzędnych);
oktant
mat. część przestrzeni ograniczona 3 płaszczyznami współrzędnych prostokątnego kartezjańskiego układu współrzędnych przestrzennych;
[łac. octans < octo ‘osiem’],
